Co ostatnio przeczytałam...

Cześć ☺

Dziś pora na recenzje książki -która miała pojawić się nieco później ,z racji tego że zajęta przeprowadzką ,hipotetycznie zakładałam że nie będę miała czasu na czytanie 

Wyszło jak wyszło ;po premierze ,okładka pojawiała się wszędzie i tak oto krążąc po Galerii Krakowskiej w oczekiwaniu na pociąg ,stwierdziłam że kupię ,umilając sobie czas oczekiwania na pociąg oraz podróż z Krakowa do Kielc ,a później i całą noc.

Nie doceniałam siebie ,bo padł mój osobisty rekord ;książkę przeczytałam w kilka godzin 

A dziś na blogu recenzja :

Remigiusz Mróz 

Osiedle RZNiW

Wczesne lata dwutysięczne. Blokowisko na osiedlu RZNiW żyje w rytmie rapu, oddycha dymem z jointów i nie toleruje obcych. Na dwunastym piętrze jednego z bloków mieszka Deso – wychowujący się bez rodziców chłopak, który na co dzień musi zmagać się z życiem w skrajnej nędzy.

Pewnej nocy otrzymuje esemesa z nieznanego numeru. Nadawca pisze: „Boję się. Chyba ktoś za mną idzie”. Deso po chwili oddzwania, ale w słuchawce słyszy jedynie trzaski. Nazajutrz okazuje się, że zaginęła dziewczyna z jego klasy. Chłopak nie wie, dlaczego próbowała skontaktować się akurat z nim, ale uznaje to za nieprzypadkowe i zaczyna szukać zaginionej.

"Osiedle RZNiW" to nie tylko fascynująca historia kryminalna, ale także świeże spojrzenie na hip-hopową subkulturę przełomu wieków i wciąż obecny problem ubóstwa w Polsce.

Źródło zdjęć i opisu :

https://www.empik.com/osiedle-rzniw-mroz-remigiusz,p1241857680,ksiazka-p

Wczesne lata dwutysięczne - matko kochana ,jak ja się staro poczułam 😅

Co ja robiłam w 2000 roku ?

A  ,chodziłam do pierwszej klasy szkoły podstawowej ,w wakacje grałam w badmintona z kuzynką i nianczylam szczeniaki Muchy ( mojego psa ,konkretniej suczki )

W trakcie lektury nierzadko wracałam do wspomnień ;bohaterowie   czyli Deso i Żaba mają po 17 lat ,a ja będąc w ich wieku napewno nie szukałam zaginionej koleżanki (na szczęście żadna nie zaginęła ) ,generalnie większość czasu spędzałam ze znajomymi na świeżym powietrzu.

Okej koniec wspomnień czas na recenzję.

Okładka ,tytuł -wskazują na to że tym razem będzie to historia  ,młodych ludziach uciekających przed policją ,ćpających ,pijących ,wagarujących...

I po części się nie pomyliłam -ale znając pana Mroza ,wiedziałam że prędzej czy później zrobi się mroczno i kryminalnie i też się nie pomyliłam,ba autor mnie zaskoczył i to w pozytywnym znaczeniu tego słowa 

Tym razem zaczął nie od zabójstwa lecz od zaginięcia.

Darek dostaje smsa od koleżanki ,a raczej znajomej z klasy (tak mu się wtedy wydaje ,bo okazuje się że Iza nie jest tylko dziewczyną która z nim chodzi do klasy ) 

Zaczyna szukać tej Izy ,o pomoc zwraca się do swoich kolegów a także do Wiki czyli Żaby.Obydwoje szukają Izy ,zahaczając o miejsca typowe dla środowiska Darka ,będące niezbyt bezpieczne i często te wizyty źle się kończą dla Wiki - pilnej uczelnicy,grzecznej która ,siłą rzeczy ,w trakcie poszukiwań coraz bardziej zaprzyjaźnia się z Darkiem ,a według jej rodziców ta znajomość ma na nią zły wpływ.

Deso (czyli Darek ) i Żaba (Wika) przemierzają całe tytułowe Osiedle RZNiW (swoją drogą ,chyba każde miasto ma takie osiedle) i spotykając się z różnymi ludźmi ;od kumpli Desa ,dilerów narkotykowych ,osiedlowych chuliganów , po Didi czyli prostytutkę która ujawnia prawdę o Izie -najlepszej przyjaciółce Żaby ,która też jest grzeczną uczennica

Okazuje się że ani Wika ,ani Darek nie znali Izy od tej strony.

A po piętach cały czas drepcze im podkomisarz Zaporowski ,bohaterowie są też nękani przez tajemniczego typa ,wiadomościami na GG.

Ani przez chwilę nie jest nudno ,jednak prawdziwy rollercoaster dopiero nadchodzi ,gdy bohaterowie wchodzą do domu rodziców Izy ,a Ci - jak się okazało -wyjechali do Żeromic (fajne nawiązanie do serii o Zaorskim ) 

I Darek nagle zaczyna się dowiadywać ,coraz więcej o swojej przeszłości ;kim była jego matka ,kto jest jego ojcem.

Finał powieści mną wstrząsnął : pan Mróz znów sięgnął po motyw poedofilii (tym razem nie w środowisku księży ,lecz rodzinnej ) a także poruszył wątek strasznej choroby psychicznej -schizofremii.

Dochodzą do tego układy z policją 

Jedynym wątkiem który zakończył się Happy endem jest historia Izy.

No i Wiki.

Książka nie należy do łatwych ; narracja jest pierwszoosobowa ( choć historia jest opowiadana i z perspektywy Wiki i Desa ) ,pomiędzy poszukiwaniami Izy ,mamy też wplecione sceny z sądu ,na początku zadawałam sobie pytanie czemu tak? 

Szybko się okazuje że Darek kogoś zabił ,ale kogo?

Tak więc akcja toczy się między salą sądową ,osiedlem RZNiW i Żeromicami.

Na upartego można by się było do tego przyczepić ,bo nie ułatwia to czytania ,jednak potęguje też ciekawosc.

Sama historia też nie należy do łatwych ; niejednokrotnie pisałam że sceny pedofilii nie są moimi ulubionymi ,nawet przy Głosach zza Światów było mi ciężko takie rzeczy czytać ,a tu mamy pedofilię w rodzinie (a nie wśród księży ), ,a jedno z rodziców na to zezwala ...

Tą książką pan Mróz przełamuje stereotypy ; wydaje się że skoro ludzie wykształceni ,bogaci to są w stanie zapewnić dzieciom wszystko -no niestety  w tej książce tak nie jest (w życiu też nie )

Nagle okazuje się że osoba obracająca się w towarzystwie dilerów ,prostytutek  ,wychowujący się przez ulice nie jest tak zły,a osoba mająca publiczne zaufanie ,wykształcenie ,pieniądze jest - delikatnie to ujmując - zwyrodnialcem ,krzywdzacym najbliższych

Kolejny wątek to schizofremia ; do czego może doprowadzić ta straszna choroba nieleczona 

Nie mogłam przez kilka godzin ,ochłonąć po tej lekturze 

Jak zwykle ,pan Mróz (s)pisał się na medal jeśli chodzi o thriller psychologiczny

Polecam oczywiście ,fanom gatunku oraz osobom o mocnych nerwach 

Czytaliście?

Co ostatnio czytacie?

Dajcie znać w komentarzach 🙂

Do następnego