Co ostatnio przeczytałam...

 Witajcie ☺

Za nami długi weekend - jak  go spędziliście? 

Mój minął całkiem przyjemnie ; wreszcie udało mi się zrobić porządki w szafie i pochować zimowe buty ,zrobić kolejne zdjęcia na bloga i wreszcie znalazłam chwilę bo przeczytać książkę.

Te kilka setek stron ,pozwoliło mi się oderwać na chwilę od rzeczywistości i zapomnieć o niej 😊.Nie zapomniałam jednak o swoich czytelnikach i postanowiłam się podzielić z Wami, swoją opinią o:

Amok 

Izabela Janiszewska

Amok jest kontynuacją Histerii ,o której pisałam TU.Jest też to ostatnia część serii o dziennikarce Larysie Luboń i policjancie Brunonie Wilczyńskim.

Nie przedłużając- zapraszam do lektury ,recenzji książki ☺

Szaleństwo, przemoc, rozpacz, wszystko ma swój koniec.

W trakcie poszukiwań zaginionej policjantki komisarz Bruno Wilczyński daje się wciągnąć w grę, w której nawet najmniejszy błąd może okazać się fatalny w skutkach. Nieuchwytny morderca umiejętnie manipuluje Wilczyńskim, sprawiając, że z wolna przestaje nad sobą panować.  

Tymczasem reporterka Larysa Luboń usiłuje rozwikłać zagadkową śmierć Lady Di, bezdomnej z Dworca Centralnego. Wszystkie tropy prowadzą ją do rodziny Hallerów i aby dotrzeć do prawdy, dziennikarka będzie musiała wejść w kłębowisko żmij. 

Larysa i Bruno zostaną postawieni przed wyborami, które obnażą prawdę o nich samych i na zawsze przypieczętują ich los.  

„Amok” to opowieść o tym, że przeszłość nigdy nie umiera, a najbardziej ściga nas to, przed czym chcemy uciec. To historia, która pokazuje, że ciemność drzemie w każdym człowieku, gotowa się przebudzić, oraz że każda z naszych decyzji ma swoje nieubłagane konsekwencje. 

Kontynuacja świetnie przyjętych „Wrzasku” i „Histerii” i zarazem finał bestsellerowej trylogii.

Książkę rozpoczyna opis śmierci ,jednego z bohaterów,w wyniku utonięcia.Wydaje nam się że wiemy kto zginął,ale tylko się wydaje ,ponieważ ostatnie strony książki nas wyprowadzają z błędu i jest to spore zaskoczenie.

Kolejne strony to poszukiwania ,zaginionej policjantki oraz próba  rozwikłania tajemniczej śmierci pewnej bezdomnej.W pewnym momencie ,bohaterowie znajdują się w poważnych tarapatach,finalnie wszystko się wyjaśnia ,lecz bez happy endu...

W książce mamy doczynienia z dwoma rodzajami narracji : trzecioosobowa (śledztwa Bruna i Larysy )oraz pierwszoosobowa  ( zaginiona policjantka Sylwia).

Tak jak w Histerii  ,wątek  dotyczący Larysy i wątek Brunona ,pojawiają się naprzemiennie,jednak pomiędzy nimi jest też wątek dotyczący Sylwii ,jednak mi on trochę przeszkadzał,i na początku był trochę niepotrzebny ,jednak im bliżej końca książki ,wątek Sylwii łączył się z wątkami Bruna i Larysy.Śledztwa równolegle prowadzone przez Bruna i Laryse, również w pewnym momencie się łączą ,za sprawą jednej osoby -porywacza Sylwii,od pierwszych stronnic wiemy kto to ,a fabuła tego wątku skupia się na odnalezieniu zaginionej,zahaczając o dzieciństwo Brunona i porywacza ,który jest znany z poprzednich tomów.Wątek Larysy jest nieco podobny ; Nasza bohaterka również wraca do przeszłości ,jednak nieco późniejszej niż Bruno ;mianowicie studia i początki pracy jako dziennikarki,jednak w przypadku jej śledztwa ,nie wiemy kto jest zabójcą Diany i to na jego  odnalezieniu skupia się Larysa.

Książkę mi się czytało ,bardzo dobrze ,dosłownie ją pochłonęłam w kilka godzin.Dużym plusem jest to przeplatanie wątków ; przyznaje że sprawa Brunona ,wydała mi się ciekawsza niż śledztwo Larysy.Autorka w kulminacyjnym momencie przerywa wątek Wilczyńskiego i przenosi nas do  wątku Larysy, co tylko podsycało moją ciekawość,a i u dziennikarki sporo się dzieje ,najwięcej jednak na samym końcu. Sytuacja , przedstawiona z perspektywy Sylwii  ,mimo iż na początku trochę mi przeszkadzała, to w miarę upływu czasu zgrabnie się łączy z wątkiem Brunona.W książce nie ma miejsca na nudę, oprócz standardowej akcji typowej dla kryminałów, jest też wiele elementów thrillera psychologicznego no i jest też wątek miłosny ,dotyczący Larysy i Brunona.Nie jestem fanką historii miłosnych ,jednak w Amoku ,zupełnie on mi nie przeszkadzał ,wręcz przeciwnie. Finał, jak zresztą wspomniałam u góry ,nie jest happy endem,co jest dla mnie dużym atutem - już nie raz ,pisałam na blogu że nie przepadam za takimi szczęśliwymi zakończeniami, tu jednak wrażliwszym osobom ,może się łezka w oku zakręcić.

Według mnie autorka ,dobrze zrobiła zamykając trylogię o Luboń i Wilczyńskim w trzech tomach, i zrobiła to rewelacyjnie ,zaskakując czytelnika finałem

W tym tomie, spotykamy wiele postaci z poprzednich tomów  ,oraz kontynuujemy niejako Histerie ,tak więc zanim sięgnięcie po Amok ,warto przeczytać chociaż poprzedni tom ,by wiedzieć o co chodzi ☺

W książce mamy wyjątkowo mało drastycznych scen i nie ma wulgaryzmów.

Polecam wielbicielom kryminałów i thrilleròw psychologicznych ☺

Czytaliście Amok ?

Znacie pozostałe tomy trylogii o Brunonie Wilczyńskim i Larysie Luboń? 

Co ostatnio przeczytaliście? 

Dajcie znać w komentarzach ☺ 

Do następnego 😘 

Źródło zdjęcia i opisu :

https://www.empik.com/amok-janiszewska-izabela,p1261736011,ksiazka-p